Odmiany KOI

Cechy ogólne
Bekko to termin stosowany dla Koi , który ma jeden kolor podstawowy i dominujący, stanowiący tło i jeśli tło jest białe takiego Koi nazywany (Shiro Bekko), tło czerwone (Aka Bekko) i żółte to (Ki Bekko). Na górze tego podstawowego koloru tła są czarne akcenty w postaci plamek i wzorów na ogół powinny występować powyżej linii bocznej.

Kolor
Kolor podstawowy stanowiący tło to (Shiro , Aka , albo Ki) kolor korpusu ryby musi być nieskazitelny ointensywnej, jednolitej barwie i jakości. Kolor podstawowy nie może wykazywać żadnych oznak odcieni innego koloru.
U Koi z rodziny Bekko, plamki Sumi muszą być w postaci głębokiej czerni, bez cieni. Kształt każdego miejsca Sumi musi być dobrze widoczny, a krawędzie Kiwazakończone tak ostro jak to tylko możliwe. Może pojawić się nierozwinięty Sumi (znany jako „Sashi”) nakrapiany ciemny niebieski przechodzący w bordo, lub szary zamiast czerni. To nie jest zła cecha pod warunkiem że dotyczy to tylko młodych Koi Bekko, ponieważ Sumi rzeczywiście rozwija sięrazem z dorastającym Koi.

Wzór
Kolor bazowy stanowiący tło jak i czarny kolor odpowiadający za charakterystyczne centki u Bekko musi być artystycznie rozłożony i zrównoważony. Oznacza to że kolory nie muszą ograniczać się tylko do jednego lub kilku miejsc, mogą być rozproszone równomiernie po całym grzbiecie.
Sumi u Bekko muszą być rozmieszczone na ciele tak , by wspólnie tworzyły równowagę. Stary styl prowadzenia i selekcji Bekko miał na celu stworzenie dużych plam Sumigęsto osadzonych. Nowoczesne Koi Bekko selekcjonowane w teraźniejszych czasach wykazują tendencję do mniejszych plamek Sumi i rzadziej rozmieszczonych, ale to nie pomniejsza faktu iż Sumi powinno być mocne i czarne. Ważnym czynnikiem w wyborze i ocenie Bekko jestczystość jego głowy, na której nie może być ani jednej plamki Sumi.

(Coraz trudniej znaleźć jest w sprzedaży koi Ki Bekko które są oceniane najwyżej i są najbardziej poszukiwane)

Cechy ogólne

Doitsu to Koi pozbawiony łusek całkowicie lub częściowo i nazwa Doitsu nie oznacza Nishikigoi który został wyhodowany w Niemczech, jest to mieszaniec skrzyżowany z czarnym japońskim dzikim karpiem i niemieckim karpiem lustrzeniem. Niemieckie karpie były importowane do Japonii jako ryby jadalne.Różnią się one znacznie od zwykłych pełnołuskich Nishikigoi zwanych (Wagoi Japanese Koi) układ łusek występuje tylko na grzbiecie, liniach bocznych lub zupełnie bez łusek.
Doitsu Koi u których łuska występuje z tyłu i wzdłuż linii bocznych są nazywane "Kagami-Goi” (lustrzany karp), a Doitsu zupełnie bez łusek lub z tylko jedną linią łusek po obu stronach wzdłuż podstawy płetwy grzbietowej, nazywane są "Kawa-Goi” (skórzasty karp).

Kolor

Wszystkie kryteria dotyczące kolorów Koi nie Doitsu czyli form pełnołuskich są identyczne jak w przypadku Doitsu.
Doitsu Koi są krzyżowane z niemal wszystkimi odmianami Nishikigoi. Doitsu Koi są piękniejsze do oglądania niż Koi pełnołuskie, ponieważ brak łusek bardziej uwydatnia kolory, a wzory są bardziej ostre i wyraźniej zakończone. Na pierwszy rzut oka niektóre większe egzemplarze Doitsu Kohaku czy Doitsu Showa mogą robić tak oszałamiające wrażenie, iż obserwator zaczyna mieć wątpliwości czy nasycenie kolorów i wzory są naturalne. Oczywiście każdy Doitsu Koi powinien mieć cechy charakterystyczne dla własnej oryginalnej odmiany. UWAGA! (Wszystkie Doitsu Koi są bardziej wrażliwe na choroby posożytnicze skóry, ze względu na brak ochronnego pancerza jakim jest łuska)

Wzór

Wszystkie kryteria dotyczące wzorów Koi nie Doitsu czyli form pełnołuskich są identyczne jak w przypadku Doitsu.

Cechy ogólne

Shusui ta odmiana powstała ze skrzyżowania Doitsu Koi i Asagi, cechy tych ryb są praktycznie takie same jak u Asagi, więc można powiedzieć iż Shusui to bezłuska forma Asagi. Shusui gdy są duże również mają tendencję do występowania u nich ciemnych plam w rejonie głowy. Duże okazy Shusui z nieskazitelnie jasną głową są bardzo wysoko cenione. Układ łusek jest również bardzo ważny. Pożądaną cechą są łuski widoczne tylko na grzbiecie począwszy od końca głowy do nasady płetwy ogonowej i rejonach linii bocznych, w innych miejscach łuski nie powinny występować wcale. Hi na brzuchu obejmuje linie boczne i wchodzi na głowę aż do oka.

Obie te odmiany czyli Asagi i Shusui zaliczane są do grupy Top-Koi mają duże zapotrzebowanie na całym świecie i Japonia eksportuje ich bardzo dużo.  

Kolor

Wszystkie kryteria dotyczące kolorów Shusui są identyczne jak w przypadku Asagi.

Wzór

Cechy ogólne

Showa Sanshoku lub po prostu Showa to termin stosowany dla koi , które mają czarne tło widziane jako kolor główny z czerwonymi i białymi plamami. Opis ten jest niezrozumiały dla początkujących Koimaniaków, ponieważ nowoczesny Showa którego najczęściej widujemy, na pierwszy rzut oka wydaje się iż kolor dominujący stanowiący tło to kolor biały z czerwonymi i czarnymi plamami , tak jak u Sanke . Pierwsze definicje opisujące koi Showa sięgają bardzo wczesnych czasów gdy dopiero powstawała i ewoluowała odmiana Showa i w momencie gdy pojawiła się ta odmiana, głównym dominującym kolorem tła był głównie kolor czarny. W tamtych czasach większość hodowców kontrolowało by podczas selekcji dominował kolor czarny i dbano by zachować właśnie te cechy. Obecnie hobbyści wolą bardziej zrównoważony zestaw kolorów i najlepiej sprzedają się ryby o takim samym procencie plam czerwonych, białych i czarnych.
Różnice między Sanke i Showa można zauważyć głównie po ilości i wielkości Sumi a także rozłożeniu na całym ciele. W przypadku Sanke można rozpoznać po tym iż Sumi pojawia się w postaci małych plamek i na ogół powinno być widoczne tylko powyżej linii bocznej, natomiast u Showa Sumi układa się w duże podłużne plamy które jak by „oblewają" tułów ryby i mogą schodzić poniżej linii bocznej, a także rozciągają się w kierunku głowy. Showa jako rasa powstała około roku 1920 roku.

Kolor

Shiro (biały) musi być nieskazitelny, wzory grube, śnieżnobiałe, a nawet mleczne. Shiro nie może wykazywać żółtawych odcieni. Hi (czerwony) wzory na białym tle muszą być zwarte, o głębokiej czerwieni i równomiernie rozłożone na całym grzbiecie. Krawędzie tych wzorów (czyli Kiwa) muszą być bardzo ostro i wyraźnie zakończone, na wystawach można często usłyszeć z ust sędziów takie określenie: "ten Showa ma Kiwa ostre jak brzytwa".
Sumi (czarny) u Showa musi być głęboki, błyszczący jak lakier i kruczo czarny . Kształt każdego wzoru Sumi musi być ostry i dobrze widoczny, a Kiwa tak ostro zakończone jak to tylko możliwe . Może pojawić się nierozwinięty w pełni Sumi granatowy lub szary zamiast czerni. Nie jest to zła cecha pod warunkiem że mamy do czynienia z młodym Showa , ponieważ Sumi rzeczywiście ciemnieje gdy koi dorasta.

Wzór

Czerwone i czarne plamy na białym tle muszą być artystycznie zrównoważone. Oznacza to iż żaden kolor nie może ograniczać się do przedniej lub tylnej części koi. Dobrym przykładem doskonałej jakości Showa jest wzór, który z plam czerwonych, czarnych i białych tworzy wzór "szachownicy". Dobry Showa musi mieć także wszystkie trzy kolory na głowie. Sumi w kształcie błyskawicy (Menware), przechodzący w poprzek głowy i dzielący ją na dwie połowy jest również pożądane. Nowoczesne Showa (zwane również jako "Kindai Showa") mają znacznie rzadsze rozmieszczenie Sumi, natomiast Maruten to Showa klasyfikowany jako starsza odmiana, choć nadal ma wielu zwolenników.

Cechy ogólne

Utsuri to termin stosowany dla Koi , które mają jeden kolor dominujący, podstawowy stanowiący tło: białe tło (Shiro Utsuri), czerwone (Hi Utsuri) i żółte ( Ki Utsuri). Na tym kolorze podstawowego tła występują czarne plamy "oblewające" grzbiet Koi (powinny schodzić lekko poniżej linii bocznej ) oraz rozciągając się od ogona do głowy. Odmiana Utsuri powstała około 1925 roku.

Kolor

Kolor podstawowy (czy to Shiro , Hi lub Ki ) musi być nieskazitelny, intensywny o jednolitej barwie i jakości. Kolor podstawowy nie może wykazywać żadnych oznak odcieni innego koloru.
Plamy Sumi występujące na Utsuri muszą mieć głęboką czerń , błyszczące jak lakier i nieskazitelnie czarne. Kształt każdego wzoru Sumi musi być jasno określony, z krawędziami Kiwa tak ostrymi, jak to tylko możliwe. Może pojawić się nierozwinięty Sumi cętkowany i granatowy lub szary. To nie jest zła cecha w przypadku młodych Koi, ponieważ Sumi rzeczywiście rozwija się w raz z dorastaniem Koi.

Wzór

Kolor bazowy i wzory muszą być artystycznie zrównoważone. Oznacza to, iż żaden kolor nie może ograniczać się do przedniej lub tylnej części Koi. Dobrym przykładem doskonałego Utsuri jest Koi u którego czarne plamy i bazowy kolor przeplatają się tworząc wzór szachownicy.

Dobry Utsuri musi mieć oba kolory na głowie. Sumi w kształcie błyskawicy , że smugi w poprzek głowy i dzieli go na dwa jest pożądane . Ta głowa sumi oznakowanie jest znany jako ' menware . Wzór w kształcie litery V sumi na ramieniu na Utsuri również powrotu. Kiedyś było tak, że sędziowie szukać zarówno menware i to w kształcie litery V sumi ramię w Utsuri , ale w dzisiejszych czasachobecność tylko jednego z nich jest do przyjęcia .(Motoguro) czyli podstawy płetw piersiowych u nasady w Utsuri muszą być czarne.

Cechy ogólne

Showa Sanshoku lub po prostu Showa to termin stosowany dla koi , które mają czarne tło widziane jako kolor główny z czerwonymi i białymi plamami. Opis ten jest niezrozumiały dla początkujących Koimaniaków, ponieważ nowoczesny Showa którego najczęściej widujemy, na pierwszy rzut oka wydaje się iż kolor dominujący stanowiący tło to kolor biały z czerwonymi i czarnymi plamami , tak jak u Sanke . Pierwsze definicje opisujące koi Showa sięgają bardzo wczesnych czasów gdy dopiero powstawała i ewoluowała odmiana Showa i w momencie gdy pojawiła się ta odmiana, głównym dominującym kolorem tła był głównie kolor czarny. W tamtych czasach większość hodowców kontrolowało by podczas selekcji dominował kolor czarny i dbano by zachować właśnie te cechy. Obecnie hobbyści wolą bardziej zrównoważony zestaw kolorów i najlepiej sprzedają się ryby o takim samym procencie plam czerwonych, białych i czarnych.
Różnice między Sanke i Showa można zauważyć głównie po ilości i wielkości Sumi a także rozłożeniu na całym ciele. W przypadku Sanke można rozpoznać po tym iż Sumi pojawia się w postaci małych plamek i na ogół powinno być widoczne tylko powyżej linii bocznej, natomiast u Showa Sumi układa się w duże podłużne plamy które jak by „oblewają" tułów ryby i mogą schodzić poniżej linii bocznej, a także rozciągają się w kierunku głowy. Showa jako rasa powstała około roku 1920 roku.

Kolor

Shiro (biały) musi być nieskazitelny, wzory grube, śnieżnobiałe, a nawet mleczne. Shiro nie może wykazywać żółtawych odcieni. Hi (czerwony) wzory na białym tle muszą być zwarte, o głębokiej czerwieni i równomiernie rozłożone na całym grzbiecie. Krawędzie tych wzorów (czyli Kiwa) muszą być bardzo ostro i wyraźnie zakończone, na wystawach można często usłyszeć z ust sędziów takie określenie: "ten Showa ma Kiwa ostre jak brzytwa".
Sumi (czarny) u Showa musi być głęboki, błyszczący jak lakier i kruczo czarny . Kształt każdego wzoru Sumi musi być ostry i dobrze widoczny, a Kiwa tak ostro zakończone jak to tylko możliwe . Może pojawić się nierozwinięty w pełni Sumi granatowy lub szary zamiast czerni. Nie jest to zła cecha pod warunkiem że mamy do czynienia z młodym Showa , ponieważ Sumi rzeczywiście ciemnieje gdy koi dorasta.

Wzór

Czerwone i czarne plamy na białym tle muszą być artystycznie zrównoważone. Oznacza to iż żaden kolor nie może ograniczać się do przedniej lub tylnej części koi. Dobrym przykładem doskonałej jakości Showa jest wzór, który z plam czerwonych, czarnych i białych tworzy wzór "szachownicy". Dobry Showa musi mieć także wszystkie trzy kolory na głowie. Sumi w kształcie błyskawicy (Menware), przechodzący w poprzek głowy i dzielący ją na dwie połowy jest również pożądane. Nowoczesne Showa (zwane również jako "Kindai Showa") mają znacznie rzadsze rozmieszczenie Sumi, natomiast Maruten to Showa klasyfikowany jako starsza odmiana, choć nadal ma wielu zwolenników.

Cechy ogólne

Showa Sanshoku lub po prostu Showa to termin stosowany dla koi , które mają czarne tło widziane jako kolor główny z czerwonymi i białymi plamami. Opis ten jest niezrozumiały dla początkujących Koimaniaków, ponieważ nowoczesny Showa którego najczęściej widujemy, na pierwszy rzut oka wydaje się iż kolor dominujący stanowiący tło to kolor biały z czerwonymi i czarnymi plamami , tak jak u Sanke . Pierwsze definicje opisujące koi Showa sięgają bardzo wczesnych czasów gdy dopiero powstawała i ewoluowała odmiana Showa i w momencie gdy pojawiła się ta odmiana, głównym dominującym kolorem tła był głównie kolor czarny. W tamtych czasach większość hodowców kontrolowało by podczas selekcji dominował kolor czarny i dbano by zachować właśnie te cechy. Obecnie hobbyści wolą bardziej zrównoważony zestaw kolorów i najlepiej sprzedają się ryby o takim samym procencie plam czerwonych, białych i czarnych.
Różnice między Sanke i Showa można zauważyć głównie po ilości i wielkości Sumi a także rozłożeniu na całym ciele. W przypadku Sanke można rozpoznać po tym iż Sumi pojawia się w postaci małych plamek i na ogół powinno być widoczne tylko powyżej linii bocznej, natomiast u Showa Sumi układa się w duże podłużne plamy które jak by „oblewają" tułów ryby i mogą schodzić poniżej linii bocznej, a także rozciągają się w kierunku głowy. Showa jako rasa powstała około roku 1920 roku.

Kolor

Shiro (biały) musi być nieskazitelny, wzory grube, śnieżnobiałe, a nawet mleczne. Shiro nie może wykazywać żółtawych odcieni. Hi (czerwony) wzory na białym tle muszą być zwarte, o głębokiej czerwieni i równomiernie rozłożone na całym grzbiecie. Krawędzie tych wzorów (czyli Kiwa) muszą być bardzo ostro i wyraźnie zakończone, na wystawach można często usłyszeć z ust sędziów takie określenie: "ten Showa ma Kiwa ostre jak brzytwa".
Sumi (czarny) u Showa musi być głęboki, błyszczący jak lakier i kruczo czarny . Kształt każdego wzoru Sumi musi być ostry i dobrze widoczny, a Kiwa tak ostro zakończone jak to tylko możliwe . Może pojawić się nierozwinięty w pełni Sumi granatowy lub szary zamiast czerni. Nie jest to zła cecha pod warunkiem że mamy do czynienia z młodym Showa , ponieważ Sumi rzeczywiście ciemnieje gdy koi dorasta.

Wzór

Czerwone i czarne plamy na białym tle muszą być artystycznie zrównoważone. Oznacza to iż żaden kolor nie może ograniczać się do przedniej lub tylnej części koi. Dobrym przykładem doskonałej jakości Showa jest wzór, który z plam czerwonych, czarnych i białych tworzy wzór "szachownicy". Dobry Showa musi mieć także wszystkie trzy kolory na głowie. Sumi w kształcie błyskawicy (Menware), przechodzący w poprzek głowy i dzielący ją na dwie połowy jest również pożądane. Nowoczesne Showa (zwane również jako "Kindai Showa") mają znacznie rzadsze rozmieszczenie Sumi, natomiast Maruten to Showa klasyfikowany jako starsza odmiana, choć nadal ma wielu zwolenników.

Cechy ogólne

Showa Sanshoku lub po prostu Showa to termin stosowany dla koi , które mają czarne tło widziane jako kolor główny z czerwonymi i białymi plamami. Opis ten jest niezrozumiały dla początkujących Koimaniaków, ponieważ nowoczesny Showa którego najczęściej widujemy, na pierwszy rzut oka wydaje się iż kolor dominujący stanowiący tło to kolor biały z czerwonymi i czarnymi plamami , tak jak u Sanke . Pierwsze definicje opisujące koi Showa sięgają bardzo wczesnych czasów gdy dopiero powstawała i ewoluowała odmiana Showa i w momencie gdy pojawiła się ta odmiana, głównym dominującym kolorem tła był głównie kolor czarny. W tamtych czasach większość hodowców kontrolowało by podczas selekcji dominował kolor czarny i dbano by zachować właśnie te cechy. Obecnie hobbyści wolą bardziej zrównoważony zestaw kolorów i najlepiej sprzedają się ryby o takim samym procencie plam czerwonych, białych i czarnych.
Różnice między Sanke i Showa można zauważyć głównie po ilości i wielkości Sumi a także rozłożeniu na całym ciele. W przypadku Sanke można rozpoznać po tym iż Sumi pojawia się w postaci małych plamek i na ogół powinno być widoczne tylko powyżej linii bocznej, natomiast u Showa Sumi układa się w duże podłużne plamy które jak by „oblewają" tułów ryby i mogą schodzić poniżej linii bocznej, a także rozciągają się w kierunku głowy. Showa jako rasa powstała około roku 1920 roku.

Kolor

Shiro (biały) musi być nieskazitelny, wzory grube, śnieżnobiałe, a nawet mleczne. Shiro nie może wykazywać żółtawych odcieni. Hi (czerwony) wzory na białym tle muszą być zwarte, o głębokiej czerwieni i równomiernie rozłożone na całym grzbiecie. Krawędzie tych wzorów (czyli Kiwa) muszą być bardzo ostro i wyraźnie zakończone, na wystawach można często usłyszeć z ust sędziów takie określenie: "ten Showa ma Kiwa ostre jak brzytwa".
Sumi (czarny) u Showa musi być głęboki, błyszczący jak lakier i kruczo czarny . Kształt każdego wzoru Sumi musi być ostry i dobrze widoczny, a Kiwa tak ostro zakończone jak to tylko możliwe . Może pojawić się nierozwinięty w pełni Sumi granatowy lub szary zamiast czerni. Nie jest to zła cecha pod warunkiem że mamy do czynienia z młodym Showa , ponieważ Sumi rzeczywiście ciemnieje gdy koi dorasta.

Wzór

Czerwone i czarne plamy na białym tle muszą być artystycznie zrównoważone. Oznacza to iż żaden kolor nie może ograniczać się do przedniej lub tylnej części koi. Dobrym przykładem doskonałej jakości Showa jest wzór, który z plam czerwonych, czarnych i białych tworzy wzór "szachownicy". Dobry Showa musi mieć także wszystkie trzy kolory na głowie. Sumi w kształcie błyskawicy (Menware), przechodzący w poprzek głowy i dzielący ją na dwie połowy jest również pożądane. Nowoczesne Showa (zwane również jako "Kindai Showa") mają znacznie rzadsze rozmieszczenie Sumi, natomiast Maruten to Showa klasyfikowany jako starsza odmiana, choć nadal ma wielu zwolenników.

Cechy ogólne

Showa Sanshoku lub po prostu Showa to termin stosowany dla koi , które mają czarne tło widziane jako kolor główny z czerwonymi i białymi plamami. Opis ten jest niezrozumiały dla początkujących Koimaniaków, ponieważ nowoczesny Showa którego najczęściej widujemy, na pierwszy rzut oka wydaje się iż kolor dominujący stanowiący tło to kolor biały z czerwonymi i czarnymi plamami , tak jak u Sanke . Pierwsze definicje opisujące koi Showa sięgają bardzo wczesnych czasów gdy dopiero powstawała i ewoluowała odmiana Showa i w momencie gdy pojawiła się ta odmiana, głównym dominującym kolorem tła był głównie kolor czarny. W tamtych czasach większość hodowców kontrolowało by podczas selekcji dominował kolor czarny i dbano by zachować właśnie te cechy. Obecnie hobbyści wolą bardziej zrównoważony zestaw kolorów i najlepiej sprzedają się ryby o takim samym procencie plam czerwonych, białych i czarnych.
Różnice między Sanke i Showa można zauważyć głównie po ilości i wielkości Sumi a także rozłożeniu na całym ciele. W przypadku Sanke można rozpoznać po tym iż Sumi pojawia się w postaci małych plamek i na ogół powinno być widoczne tylko powyżej linii bocznej, natomiast u Showa Sumi układa się w duże podłużne plamy które jak by „oblewają" tułów ryby i mogą schodzić poniżej linii bocznej, a także rozciągają się w kierunku głowy. Showa jako rasa powstała około roku 1920 roku.

Kolor

Shiro (biały) musi być nieskazitelny, wzory grube, śnieżnobiałe, a nawet mleczne. Shiro nie może wykazywać żółtawych odcieni. Hi (czerwony) wzory na białym tle muszą być zwarte, o głębokiej czerwieni i równomiernie rozłożone na całym grzbiecie. Krawędzie tych wzorów (czyli Kiwa) muszą być bardzo ostro i wyraźnie zakończone, na wystawach można często usłyszeć z ust sędziów takie określenie: "ten Showa ma Kiwa ostre jak brzytwa".
Sumi (czarny) u Showa musi być głęboki, błyszczący jak lakier i kruczo czarny . Kształt każdego wzoru Sumi musi być ostry i dobrze widoczny, a Kiwa tak ostro zakończone jak to tylko możliwe . Może pojawić się nierozwinięty w pełni Sumi granatowy lub szary zamiast czerni. Nie jest to zła cecha pod warunkiem że mamy do czynienia z młodym Showa , ponieważ Sumi rzeczywiście ciemnieje gdy koi dorasta.

Wzór

Czerwone i czarne plamy na białym tle muszą być artystycznie zrównoważone. Oznacza to iż żaden kolor nie może ograniczać się do przedniej lub tylnej części koi. Dobrym przykładem doskonałej jakości Showa jest wzór, który z plam czerwonych, czarnych i białych tworzy wzór "szachownicy". Dobry Showa musi mieć także wszystkie trzy kolory na głowie. Sumi w kształcie błyskawicy (Menware), przechodzący w poprzek głowy i dzielący ją na dwie połowy jest również pożądane. Nowoczesne Showa (zwane również jako "Kindai Showa") mają znacznie rzadsze rozmieszczenie Sumi, natomiast Maruten to Showa klasyfikowany jako starsza odmiana, choć nadal ma wielu zwolenników.